Gnieźnieńska katedra

Gniezno posiada bardzo długą historię ściśle połączoną z państwem pierwszych Piastów. Pierwszy gród o randze stołecznej powstał tu w połowie X wieku, w późniejszym czasie podlegał on rozbudowom. Po Chrzcie Polski w 966 roku powstał tu jeden z pierwszych kościołów w kształcie rotundy, którego pozostałości fundamentów są podobno widoczne w podziemiach katedry. Ważnymi wydarzeniem było przeniesienie tutaj relikwii św. Wojciecha, co pociągnęło za sobą dalsze rozbudowy. Równocześnie następował rozwój Kościoła katolickiego przez ustanowienie archidiecezji w Gnieźnie. Następnie na początku XI wieku wybudowano w tym miejscu katedrę, jako trójnawową bazylikę w stylu romańskim. Specjalne miejsce zajmowała w nim konfesja, czyli swego rodzaju grobowiec w okolicach ołtarza, z relikwiami Św. Wojciecha, W 1038 roku nastąpił najazd księcia czeskiego Brzetysława, w wyniku którego katedra uległa co najmniej poważnym zniszczeniom. W 1064 roku konsekrowano na tym miejscu nową świątynię, również w stylu romańskim. Kolejnym zwrotem akcji było zdobycie Gniezna przez Krzyżaków w 1331 roku, po którym wybudowano w tym miejscu katedrę w stylu gotyckim. Do naszych czasów podlegała ona licznym rozbudowom zarówno wewnątrz jak i na zewnątrz. Nie brakowało też licznych zniszczeń związanych z konfliktami wojennymi.

Niewątpliwą perełką wnętrza świątyni są romańskie drzwi z XII wieku przedstawiające życie Św. Wojciecha. Inną ciekawostką jest wczesnobarokowy relikwiarz ze szczątkami św. Wojciecha. Warto tu przyjechać, ponieważ w katedrze można znaleźć bardzo dużo przykładów sztuki sakralnej powstałej od średniowiecza do czasów współczesnych.

Słynne drzwi gnieźnieńskie

Wczesnobarokowy relikwiarz św. Wojciecha