Cmentarzyska kurhanowe, może mylnie, kojarzyły się mi raczej z terenami nizinnymi. Tereny górskie wydawać by się mogło były niesprzyjającymi do osadnictwa, jednak cmentarzysko na granicy Lubli i Bierówki świadczy o czymś zupełnie innym. Tutejszy kurhan jest przypisywany kulturze ceramiki sznurowej, której przedstawiciele zamieszkiwali tereny środkowej i wschodniej Europy. Pochówki były zazwyczaj szkieletowe z dodatkiem toporów oraz ceramiki z odciśniętym śladem sznura. Ludność tej kultury prowadziła raczej koczowniczy tryb życia trudniąc się myślistwem i zbieractwem, przez co raczej nie tworzyła osad. Pochówki to raczej pojedyncze groby jamowe lub kurhany.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz