Uniradze - spuścizna naszych dalekich przodków

Uniradze leżą na wysoczyźnie otoczonej jeziorami rynnowymi. Od tysięcy lat były to tereny sprzyjające osadnictwu i z tego powodu znajduje się wiele śladów działalności człowieka, a mam tu na myśli te starsze, zazwyczaj przed-średniowieczne.

Oprócz paru grodzisk znajduje się tu jedno z największych cmentarzysk, w którym zliczono około 2700 kurhanów. Chowano tu ludzi w okresie od XII wieku p.n.e. do X w.n.e. Rozsiane są na dużym obszarze, wiele z nich schowanych jest w lesie, jednak kilka lat temu została utworzona krótka ścieżka dydaktyczna pozwalająca na odbycie krótkiej podróży w przeszłość i poznanie 3 typowych rodzajów pochówków

1. Kurhan z epoki brązu, w tym wypadku XII-X w.p.n.e. Składał się on z kamiennego kręgu z umieszczoną pośrodku popielicą (urną) z prochami zmarłego, która następnie została przykryta ziemią i kamieniami (płaszcz kurhanu).

Przykładowy kurhan

2.Grób skrzynkowy. W epoce brązu na naszych terenach wyróżnia się pochówki kultury pomorskiej. Charakteryzują się one także paleniem zwłok razem z ozdobami, ubraniami itp. i składaniem ich w popielicach do grobów skrzynkowych. Skrzynia była tworzona z kamieni, jej zamknięciem był także kamień.

Grób skrzynkowy z resztki kamiennej obstawy

Grób skrzynkowy

3.Kurhan wczesnośredniowieczny datowany jest na X w.n.e. W kurhanie złożono ciała kilku osób razem z bronią, ozdobami itp. Jest to forma przejściowa między późniejszymi grobami a kurhanami z prochami zmarłych.

Kurhan wczesnośredniowieczny