Park Narodowy Bory Tucholskie jest jednym z młodszych w naszym kraju, powstał w 1996 roku. Jego podstawowym celem jest ochrona specyficznego typu krajobrazu sandrowo-pojeziernego, czyli w normalnych słowach suchych borów z występującymi na ich terenie bagnami i jeziorami. A jest tych jezior na terenie Parku całkiem sporo i są one warte ochrony. Równina sandrowa, na której znajdują się Bory Tucholskie charakteryzuje się piaszczystym podłożem, które zawdzięczamy lądolodowi zlodowacenia północnopolskiego. Jest ono przyczyną powstania terenów suchych i mało żyznych. Spowodowało to także powstanie specyficznych bagien i jezior, silnie zubożonych i często o odczynie kwaśnym.
Jednym z tego typu jezior jest jezioro lobellowe, które swoją nazwę zawdzięcza specyficznej roślinie lobelli jeziornej, która jest reliktem i w północnej części Polski posiada południową granicę występowania. Jeziora, w których występuje, są także siedliskiem wielu rzadkich roślin oraz bezkręgowców. W związku z tym podlega ścisłej ochronie. Tego typu jeziora są szczególnie wrażliwe na wpływ okolicznych terenów. Raz utracony tego typu ekosystem nie jest już możliwy do odtworzenia. Nie da się tak po prostu wyjałowić jeziora i okolicznego terenu.
Zagłębienia terenu występujące w borach sosnowych sprzyjały także powstawaniu kwaśnych bagien, które także są jedną ze specjalności Parku. Zdecydowanie wartymi odwiedzenia są dostępne kładki, na których można także przyswoić trochę wiedzy. Obowiązkowym miejscem jest Pętla Lipnickiego z kładką prowadzącą po torfowisku. Nie tak daleko pierwszej jest także ścieżka edukacyjna z kładkami przy jeziorku Kacze Oko. Dużą popularnością cieszy się natomiast pomost/kładka na jeziorze lobellowym Wilkie Gacno, gdzie można zobaczyć na własne oczy chronione tutaj lobellę jeziorną, poryblin jeziorny, rosiczkę okragłolistną i zapewne wiele innych interesujących roślin.
|
Nad jez. Jeleń |
|
Na Pętli Lipnickiego |
|
Jezioro Kacze Oko |
|
Kładka na jez. Wielkie Gacno |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz